Γεια σας! Είμαστε η Αγγελική και η Βίκυ.
Τυπικά είμαστε συννυφάδες. Η ευτυχής αυτή συγκυρία μπορεί να ήταν η αφετηρία της σχέσης μας, ουσιαστικά όμως είχε μικρή σημασία για την εξέλιξή της και την απόφασή μας να δημιουργήσουμε αυτόν τον ιστότοπο. Βρήκαμε κοινό τόπο σε πιο σημαντικά πράγματα όπως η αξία της οικογένειας, η αγάπη για τα παιδιά, η αισθητική και η παντελής άγνοια για τα γαλλικά!
Ο μικρός ελέφαντας ή πιο σωστά ο πετίτ ελεφάντ -σε άπταιστα γαλλελληνικά- που χάρισε το όνομά του στο κατάστημά μας είναι ο ήρωας μίας ιστορίας της οικογένειας των συντρόφων μας που εκτυλίχθηκε στο εξοχικό τους. Το σπίτι αυτό αποτελεί σημείο συνάντησης για αγαπημένους φίλους και συγγενείς τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η ιστορία του μικρού ελέφαντα ξεκινά ένα αυγουστιάτικο απόγευμα Παρασκευής στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν η οικογένεια του θείου Λευτέρη ετοίμαζε τις βαλίτσες της για να έρθει στο εξοχικό για διακοπές. Ασχολούμενη με τις πετσέτες θαλάσσης η θεία Ζωγραφούλα εκτίμησε πως μάλλον τα είχαν φάει τα ψωμιά τους και αποφάσισε πως έπρεπε να πεταχτεί μέχρι το κατάστημα με τα είδη προικός του χωριού για να αγοράσει καινούριες. Η απόφασή της σήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τον θείο και τα ξαδέρφια που ήδη φόρτωναν το αυτοκίνητο και ανυπομονούσαν να φύγουν. Μουρμουρητά, γκρίνια, σχόλια για την έλλειψη οργάνωσης και την καταπάτηση του χρονοδιαγράμματος μέχρι και απειλές για την εγκατάλειψή της εάν αργούσε “όπως έκανε πάντα όταν έπρεπε να πάνε κάπου” δέχθηκε η θεία. Αλαφιασμένη από τις προαναφερθείσες “εκδηλώσεις στοργής” έφυγε τρέχοντας για την πλατεία του χωριού, μπούκαρε στο μαγαζί της Θανασούλας και έχοντας πλώρη για το ράφι με τις πετσέτες θαλάσσης, καλησπέρισε με ένα νεύμα, πήρε τις πρώτες τέσσερις που βρήκε μπροστά της, με ένα δεύτερο νεύμα οι πετσέτες γράφτηκαν στο τεφτέρι και η θεία πήρε το δρόμο της επιστροφής. Παρόλο που κάλυψε την απόσταση σε χρόνο αξιοζήλευτο, σχεδόν πήδηξε μέσα στο αυτοκίνητο σαν κινηματογραφική ηρωίδα, του βαλκανικού σινεμά όμως μιας που προσγειώθηκε ανάμεσα σε καρπούζια και πεπόνια. Ο δρόμος του πηγαιμού ήταν σε γενικές γραμμές ήσυχος, με το θείο ωστόσο να τονίζει από ώρα σε ώρα στους γιους του την αξία του να είναι κανείς συνεπής στο χρονοδιάγραμμα. “Διακοπές – ξεδιακοπές, η συνέπεια είναι συνέπεια…” ήταν το ηθικό δίδαγμα της ημέρας το οποίο επανέλαβε μερικές φορές άμα τη αφίξει στο εξοχικό για να μαθαίνουν και τα ανήψια.
Ξημέρωσε το Σάββατο και μετά το απολαυστικό πρωινό που πήραν οι δύο οικογένειες ξεκίνησαν νωχελικά να ετοιμάζονται για τη θάλασσα. Έβγαλε η θεία να μοιράσει τις πετσέτες. Ήταν ακόμη διπλωμένες όμορφα όμορφα μέσα στις νάιλον συσκευασίες τους. Η μοιρασιά αυστηρά με χρωματικά κριτήρια· οι πολύχρωμες στα παιδιά, η ροζ-κόκκινη στην ίδια και η γκριζοπράσινη στο θείο. Ξεδιπλώνουν όλοι το νέο τους απόκτημα και… έκπληξη!
Ο θείος Λευτέρης για λίγες στιγμές πήρε χρώμα γκριζοπράσινο σαν την καινούρια του πετσέτα, όταν συνειδητοποίησε ότι στο κέντρο της είχε ένα χαριτωμένο ροζ ελεφαντάκι. Το γκριζοπράσινο γρήγορα έδωσε τη θέση του στο κατακόκκινο. Ο θείος γούρλωσε τα μάτια του και ξέσπασε. Αδυνατούμε να αναφέρουμε τί ξεστόμισε πάνω στα νεύρα του. Κι όσο φώναζε και διαμαρτυρόταν τόσο οι υπόλοιποι διακατέχονταν από ένα κύμα ευφορίας και διάθεση περιπαιχτική και φούντωναν τα γέλια και πλήθαιναν τα καλαμπούρια μέχρι που και ο ίδιος ο θείος παραδόθηκε σε ένα τρανταχτό και γάργαρο γέλιο. Βέβαια τα ξαδέρφια είχαν πάρει καλού-κακού τις απαραίτητες αποστάσεις για να αποφύγουν το ενδεχόμενο μιας επιβεβλημένης ανταλλαγής.
Αυτό που συνέβη όμως λίγη ώρα αργότερα στην παραλία δεν το περίμενε κανείς! Ο θείος τυλιγμένος με την καινούρια του πετσέτα, όπως βγήκε από τη θάλασσα, έσπευσε να χαιρετήσει τους γείτονες και συνλουόμενους που είχαν καταφτάσει νωρίτερα. Δεν παρέλειπε να τους ρωτήσει αν τους αρέσει η καινούρια του πετσέτα. “Έχω και πετίτ ελεφάντ!” σημείωνε προκαλώντας τα πειράγματά τους. Τελείωνε με τη μία παρέα και πήγαινε στην επόμενη.
Ο θείος κράτησε πεισματικά την πετσέτα για τα επόμενα περίπου δέκα χρόνια, και έτσι τον γνωρίσαμε κι εμείς, περήφανο κάτοχό της και μόνιμο πειραχτήρι της παραλίας. Αυτή η αναπάντεχη σύμπτωση και αυτό το ταπεινό αντικείμενο πρόσφεραν στις καλοκαιρινές μας διακοπές χαρά και ανεμελιά.
Ελπίζουμε στο κατάστημά μας να βρείτε αντικείμενα και ρούχα που θα προσθέσουν στην καθημερινότητά με τα παιδιά σας την απαραίτητη δόση χαράς και ανεμελιάς.
